Historia polskich kolei

Historia polskich kolei

Pierwsze koleje w Polsce powstały w drugiej połowie XIX wieku. Pierwsza linia kolejowa powstała w 1847 roku, jako linia wąskotorowa z Lublina do Czermnej. W 1870 roku w kraju było 210 km linii kolejowych. Do 1910 roku w Polsce było około 7000 km linii kolejowych, a w 1920 roku liczba ta wzrosła do 9600 km. Ekspansja trwała po II wojnie światowej, kiedy w Polsce zaczęły powstawać nowoczesne linie kolejowe. Do 1990 roku liczba ta osiągnęła 17000 km przy średnim rocznym wzroście 8%. Przewiduje się, że do 2020 roku kolejne inwestycje pozwolą na zwiększenie tej liczby do 20 000 km.

Przegląd pociągów pasażerskich eksploatowanych w Polsce

Polski system kolejowy jest stosunkowo młody w porównaniu z innymi krajami. Pierwszy odcinek linii kolejowej otwarto w 1835 roku w mieście Kraków. Obecnie polski system kolejowy obejmuje prawie 3500 km kolei normalnotorowej i ponad 2500 km kolei wąskotorowej. Najdłuższą linią kolejową w Polsce jest korytarz Berlin-Warszawa o długości ok. 6 700 km. Najdłuższą wąskotorową linią kolejową jest w Polsce Kolej Krynicko Morska, która ma około 500 km długości. W Polsce istnieją dwa główne szlaki kolejowe – w Warszawie, Krakowie, Poznaniu i Wrocławiu oraz w Krakowie. Główne trasy obsługiwane są przez dwa tory. W Polsce znajdują się dwa główne terminale kolejowe – we Wrocławiu i w Krakowie.

Sieć kolejowa Polski

Na rozwój infrastruktury transportowej w Polsce miał wpływ fakt, że większość ludności z terenów wiejskich kraju przeniosło się do miast. Sieć kolejowa Polski łączy główne miasta, a większość głównych miast jest połączona koleją.

Pociągi regionalne i szybkie pociągi tranzytowe kursujące w Polsce

Najpopularniejszym rodzajem transportu kolejowego w Polsce jest pociąg regionalny. Pociągi regionalne mają kilka zalet. Są wygodne w użyciu, ponieważ łączą mniejsze miasta, mają niższą cenę w porównaniu z pociągami intercity, a także mogą z nich korzystać obcokrajowcy.